خود غریبی در جهان چون شمس نیست!

یک. وایساده بودم نماز، اون بنده‌ی خدا هم ـ بدون توجه به اینکه من نماز می‌خونم ـ با من حرف می‌زد!! و بعد از نماز خیلی جدی و با تشر می‌پرسید: فهمیدی چی گفتم یا نه؟!

خویشتن نشناخت مسکین‌آدمی...

           این پست طولانیه و چه بسا تکراری، اما توصیه می‌کنم با دقت و حوصله بخونید که خیلی شیرین و مفید و کاربردیه.

           لغات و معنای مبهم هر بیت رو زیرش کمرنگ نوشتم که دسترسی آسون‌تر باشه.

           

 

عجیب‌واقعه‌ای و غریب‌حادثه‌ای!

جُنِّنا بلَیلَی و هی  جَنَّت  بغیرنا

و أُخْرَی بِنا مجنونةٌ... لا نُریدُها!

شب دوشنبه
اول ذوالحجة الحرام
1434

ـــــــــــــــــــــــــ
تیتر از خواجۀ شیراز.

پشت کاشی‌های سبز جمکران...

عصر جمعه رقص شورانگیز باد...
حلقه‌ی زلف تو را آرد به یاد...
کیست، پشت این دلشوره‌های بی‌کران؟

تا کِی کنیم بی‌تو، صبری که نیست ما را...

گفتی چو جان دهی به عوض بوسه‌ای دهم

این خون‌بهاست! مزد وفا را چه می‌کنی؟!

 

این روزها خیلی آشفته‌ایم... عنایتی کن...

شب بیست و ششم
ذیقعده 1434