ای دل بشارت می‌دهم خوش روزگاری می‌رسد
یا درد و غم طی می‌شود، یا شهریاری می‌رسد
اندیشه از سرما مکن! طی می‌شود دورانِ دِی
شب را سحر باشد ز پِی... آخر بهاری می‌رسد...
ای منتظر غمگین مشو! قـــدری تحمّل بیشتر!
گــَردی به پا شد در افق... گویا سواری می‌رسد!*
عصـر جـمعه
4 / 4 1434
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
* مفتون امینی.
آقاجان! این آخر ماه صفر، می‌شود خودتان روضه بخوانید برایمان؟
چهارشنبه
26صفرالخیر
1434
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
* تیتر: نالیدن مهجوران سوز دگری دارد
حرفی که زدل خیزد بر دل اثری دارد.../شاعر:؟
دوست دارم برای غربتت گریه کنم/زار بزنم.
می‌دانی؟
من برایت متأسفم!
متأسفم که ناکسی چون من
به غلامیِ تو شهره‌ی شهر است...
شب یکـ شنبه
نهم صفر
1434
باید که زداغم خبری داشته باشد
هر مرد که با خود جگری داشته باشد
حالم چو دلیری‌ست که از بخت بد خویش
در لشگر دشمن پسری داشته باشد
حالم چو درختی‌ست که یک شاخه‌ی نا اهل
بازیچه‌ی دست تبری داشته باشد
سخت است پیمبر شده باشی و ببینی
فرزند تو دین دگری داشته باشد
آویخته از گردن من شاه‌کلیدی
این کاخ کهن بی که دری داشته باشد
سردرگمی‌ام داد گره در گره اندوه
خوش‌بخت کلافی که سری داشته باشد... **
شنیده‌ام وقتی نوح پیغمبر مردم را از عذاب خدا حذر داد، پسرش کلام پدر را به شوخی گرفت و گفت: اگر سیل و طوفان آمد، می‌روم بالای بلندترین کوه!
و شنیده‌ام وقتی عذاب آمد، بیابان دریا شد و کشتیِ ساخته شده‌ی در خشکی، روی آب قرار گرفت. روی عرشه، نگاه خیس نبی خدا دوخته شده بود به نقطه‌ی سیاهی که مستاصلانه به سمت قله می‌دوید و ارتفاع آب، به دنبال او...
می‌دانید؟ در این زمانه هم کم نداریم از این نگاه‌های بارانی!
همان حکایت است که همیشه تکرار می‌شود:
نگاه نگران پدر روشن‌ضمیر
و غرق شدنِ فرزندان کور باطن!
جمعه
۲۰شوال
۱۴۳۳
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
* سوره یوسف، آیه ۹۷.
** غزل از حسین جنتی.
