Title-less

روزی  که شود "إذا الـسّماءُ انفَطَرَت"
و آنگه که شود "إذا النّـجوم انکــَدَرَت"
من  دامن   تو  بگیرم اندر  "سُئِلَت"
گویم   صنـما   "بأیِّ  ذنب ٍ  قُتِلَت"؟!

 

Title-less

یَلُومُونَنی فی  حبّ  لیلی عواذلٌ
و  لکنّنی     مِن   حبِّها   لَعمیدُ*
زنان ملامت‌گر مرا به جرم عشق لیلا سرزنش می‌کنند؛
اما من، ـ را از حرفهایشان چه باک؟ چه اینکه‌ـ از محبت او شکسته ـ هم ـ شده‌ام!

 

پنج‌شنبه ۱۸ رجب ۱۴۳۱

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
*مجنون عامری.

روزه دارم من و افطارم از آن لعل لب است! (2)

دیدم از بی عاری، خسارت بسیاری...
بیا و خوش حالم کن، به لحظه ی افطاری...

 

پنجم رجب ۱۴۳۱

ای وای بر اسیری...

کز یاد رفته باشد
در دام مانده باشد
صیاد رفته باشد...