نکته‌ای که مدت‌ها قبل بهش دقت کرده بودم و باز فراموشم شده بود:
           همون‌طور که مشهوره، در بین روایاتِ تاریخ شهادت حضرت زهرا ـ سلام اللـه علیها ـ اتحاد وجود نداره. در این بین، روایت نود و پنج روز بعد از شهادت رسول خدا از همه قوی‌تر به نظر می‌رسه.
           اما نکته‌ای که مورد غفلت غالب علاقه‌مندان حضرت قرار می‌گیره اینه که اون‌ها این‌طور حساب می‌کنند: از 28 صفر تا 28 جمادی‌الأول سه ماه، (همون 90 روز) به اضافه‌ی مدت بین 28جمادی الأول تا 3 جمادی‌الثانی، که پنج روز باشه و به این ترتیب 95 روز تکمیل خواهد بود.
           لذا به همین مناسبت سوم جمادی الثانی در ایران چند سالی هست تعطیل رسمیه.

           اما با خودم فکر می‌کردم که: در صورتی این حساب صحیحه، که ماه‌های بین صفر و جمادی‌الثانی، همه به اصطلاح "سی‌پُر" باشند، نه بیست و نُه روزه. در حالی که بنا بر قاعده‌های نجومی، ـ اون‌طور که یادم هست از مطالعاتی که سابق داشته‌م ـ در محاسبات سال قمری، چنین اتفاقی محال هست که چهار ماه پشت سر هم سی روزه بیفته، و قطعا در این بین بعضی از این ماه‌ها بیست و نُه روزه خواهند بود.
           با این حساب، 95 روز از بیست و هشتم صفر، به روزهای بعد از سوم جمادی‌الثانی خواهد افتاد! یعنی باید شهادت حضرت بسته به وضعیت اواخر ماه‌های قمری تغییر پیدا کنه، نه این‌که همیشه بگیم سوم جمادی شهادت حضرته!
           به عبارت ساده‌تر: ممکنه یه سال شهادت حضرت سوم جمادی باشه، و یه سال پنجم، و یه سال چهارم!
           (و این قضیه، چیز عجیبی نیست، همون‌طوری که نسبت به شهادت حضرت اباالحسن الرضا و جوادالأئمه علیهما السلام که روز شهادت اون‌ها در آخر ماه (به ترتیب: صفر و ذی‌القعدة) قرار گرفته، و ما بسته به سی یا بیست و نُه روزه بودن ماهِ قمری، روز شهادت اون‌ها رو تنظیم می‌کنیم، به نظرم می‌رسه بد نیست نسبت به تاریخ شهادت حضرت صدیقه سلام اللـه علیها هر سال تجدید نظری بشه.
           اگرچه برخی معتقدند برپایی مجالس و سالگرد اعیاد و وفیات ائمه علیهم السلام، صرفا برای یادبود اون‌هاست، و همین‌که "حدودا و تقریبا" در اطراف روزهای شهادت، گرامی‌داشت انجام بشه، کفایت می‌کنه. ولی قبلا راجع به اشکال این نظریه، اشاره‌ای داشته‌م.)
           به هر حال توی این روزها و شب‌های بعد از شهادت حضرت زهرا هم تا دو سه روزی، حرمت رو نگه داریم.
           البته بارها قبلا گفته‌م که نکاح هیچ مانعی نداره! دوستانی که ازدواج رو هی الکی به تأخیر می‌ندازن بهونه نیارن! فقط شیرینی و کف و هلهله‌ش رو نگه دارید برای بعد روزهای عزا.
           من قسم می‌خورم اگر کسی برای حفظ دینش روز عاشورا هم ازدواج کنه، خود آقا اباعبداللـه الحسین علیه السلام بیشتر از بقیه خوشحال می‌شن! به شرط این‌که صرفا عقد صورت بگیره، و سایر رسم و رسوماتی که همراه با شادی هست، بمونه برای بعد.