قَالَ أمیرالمؤمنین علیه السلام لِبَعْضِ أَصْحَابِهِ:

لَا تَجْعَلَنَّ أَکْثَرَ شُغُلِکَ بِأَهْلِکَ وَ وَلَدِکَ

فَإِنْ یَکُنْ أَهْلُکَ وَ وَلَدُکَ أَوْلِیَاءَ اللَّهِ فَإِنَّ اللَّهَ لَا یُضِیعُ أَوْلِیَاءَهُ

وَ إِنْ یَکُونُوا أَعْدَاءَ اللَّهِ فَمَا هَمُّکَ وَ شُغُلُکَ بِأَعْدَاءِ اللَّهِ .

  (نهج البلاغه، حکمت 344)

امیرالمؤمنین علیه السلام به بعضی از اصحاب خود فرمودند:

بیشترین اوقات زندگی ات را به زن و فرزندت اختصاص نده!

زیرا اگر اهل و عیال و زن و فرزند تو از دوستان خدا باشند، حقیقتاً و واقعا خداوند دوستان خود را تباه نمی کند و یله و رها نمی گذارد؛

و اگر از دشمنان خدا باشند، پس چرا هم و غم و وقت خود را صرف دشمنان خدا می کنی و تو را چه به دشمنان خدا؟!